بر هم زدن عقد به اراده یک طرف را فسخ گویند. فرد میتواند یه به موجب اختیار فسخی که قانون به شخص داده یعنی خیار عیب، غبن، تبعض صفقه، تدلیس، حیوان، تخلف شرط، تاخیر ثمن، مجلس و رویت، یا به وسیله شرطی که به موجب توافق طرفین در عقد وجود دارد و به آن خیار شرط میگویند، عقد را فسخ کند.